یا أَبا ذَرٍّ، إِیَّاکَ وَهِجرانَ أَخیکَ، فَإِنَّ العَمَلَ لا یُتَقَبَّلُ مَعَ الهِجرانِ. همان، ص470.
اى ابوذر، از قهر کردنِ با برادرت، بر حذر باش که عمل، با دورى از برادر، پذیرفته نیست.
اى ابوذر، از قهر کردنِ با برادرت، بر حذر باش که عمل، با دورى از برادر، پذیرفته نیست.
اى ابوذر، کارهاى اهل دنیا از این جمعه تا جمعة دیگر، روز دوشنبه و پنج‌شنبه به‌خدا عرضه مى‌شود و او همة بندگانِ مؤمن را مى‌آمرزد، به‌جز بنده‌اى که میانِ او و برادرش، دشمنى است؛ گفته مى‌شود: عملِ این دو را فعلاً رها کنید تا با هم آشتى کنند.
اى ابوذر، مجلس‌ها امانت هستند، و افشا کردن راز برادرت، خیانت است، پس، از افشاى آن بپرهیز و از مجلس عشیره‌اى (شب‌نشینی‌ها و گعده‌های فامیلی) هم بر حذر باش.
اى ابوذر، هرکس در دنیا دو رو و دو زبان باشد، در آتشِ جهنّم هم دوزبان است.
اى ابوذر، سخن‌چین در آخرت، از عذابِ خداى عز و جل آسایش ندارد.
اى ابوذر، بدجلوه‌دهنده، بهشت نمى‌رود. گفتم: بدجلوه‌دهنده چیست؟ فرمود: سخن‌چین.
اى ابوذر، در نزد هرکس، از برادر مسلمانش غیبت شود و او توان یاریِ وی داشته باشد، و یاریش هم بکند، خداوندِ عز و جل او را در دنیا و آخرت، یارى مى‌دهد. اما اگر او را تنها بگذارد و یاریش ندهد، در حالى که مى‌تواند به‌او کمک کند، خداوند او را در دنیا و آخرت، بى‌یاور خواهد گذاشت.
اى ابوذر، هرکس در نبودِ برادرِ مسلمانش، در برابر غیبتى که از او مى‌شود، از او دفاع کند، بر خداست که او را از آتش، رهایى دهد.
اى ابوذر، دشنام دادن به‌مؤمن، فسق است و جنگ با او، کفر و خوردن گوشتش، از گناهان است و حرمت مال او، همانند حرمت خونش است. گفتم: اى پیامبر خدا، غیبت چیست؟ فرمود: از برادرت چنان یاد کنى که ناخوشایند اوست. گفتم: اى پیامبر خدا، اگر همان چیزى گفته شود که در او هست، چه؟ فرمود: بدان! اگر همانى را بگویى که در او هست، غیبتش را کرده‌اى، و اگر چیزى را بگویى که در او نیست، به‌او تهمت زده‌اى.
اى ابوذر! از غیبت دور باش که از زنا بدتر است. گفتم: اى رسول خدا، پدر و مادرم فدایت باد! چرا چنین است؟ فرمود: زیرا مردى زِنا مى‌کند و خداوند به‌او توفیق توبه مى‌دهد؛ ولى غیبت، آمرزیده نمى‌شود، مگر این‌که غیبت شده، از آن در گذرد.